Życzenia
bp Wiesława Lechowicza
Delegata Konferencji
Episkopatu Polski ds. Duszpasterstwa Emigracji Polskiej
BOŻE NARODZENIE 2019
Umiłowani
w Panu Bracia i Siostry!
Z
największą radością dołączam się do grona składających Wam jak najlepsze
życzenia z okazji świąt Bożego Narodzenia. Nie mogę tego uczynić osobiście, ale
modlitwą pragnę stanąć przed każdym i każdą z Was, zawierzając Wasze życzenia
Bożej Opatrzności.
Oprawa towarzysząca świątecznym życzeniom
nadaje im wyjątkowego znaczenia. Składając sobie życzenia w Wigilię Bożego
Narodzenia, łamiemy się opłatkiem, przypominającym nam chleb, który na ołtarzu,
dzięki mocy Ducha Świętego, staje się Ciałem Jezusa. Opłatek zatem wskazuje na
Tego, który najlepiej nam życzy, czyli na Boga, który tak nas umiłował, że stał
się człowiekiem. Trzymając w ręku opłatek, uświadamiamy sobie, że spełnienie
naszych wzajemnych życzeń jest niejako w ręku Boga. W Nim bowiem „żyjemy, poruszamy
się, i jesteśmy” (Dz 17,28). Z tą wiarą, że Bóg stoi na straży naszych życzeń
udajemy się na spotkanie z Jezusem w Eucharystii, powierzając Mu nasze zdrowie,
szczęście, pomyślny czas nowego roku, powodzenie w pracy i w życiu rodzinnym,
marzenia i plany. Czynimy to z przekonaniem, że Bóg jest między nami, i że
zależy mu na spełnieniu wszystkich życzeń, które służą naszemu dobru ziemskiemu
i szczęściu wiecznemu.
„Bóg porzucił szczęście swoje,
Wszedł między lud ukochany,
Dzieląc z nim trudy i znoje”.
Dlatego podczas tegorocznych świąt Bożego
Narodzenia pragnę Wam życzyć niezłomnej wiary, że do życzeń składanych w czasie
świąt Bożego Narodzenia dołącza się Bóg objawiający swą miłość w osobie Jezusa,
który niegdyś urodził się w Betlejem, a dziś może się urodzić w sercu i życiu
każdego i każdej z Was! Nie jest zatem najważniejsze, gdzie przeżywacie Boże
Narodzenie, ale jak je przeżywacie!
„Niechaj z serc naszych znikną ciemności,
Otwórzmy do serc Jezusowi wrota,
Niech w nich to Boskie Dziecię zagości,
I do wiecznego poświęci żywota”.
Kiedy rodzi się dziecko w rodzinie, to
wszystko się zmienia, poniekąd dziecko staje w centrum rodziny, wypełnia myśli
i czas rodziców, wpływa na całe ich życie. Pragnę Wam życzyć, byście pozwolili
Jezusowi zająć centralne miejsce w Waszym życiu. Wsłuchujcie się z uwagą w Jego
słowa, które potrafią stworzyć i przemienić to, czego nie jest w stanie uczynić
człowiek o własnych tylko siłach. Nie dajcie się zwieść pozorną słabością
Dzieciątka Jezus. Ono jest Bogiem, który dzisiaj pod niepozornymi
sakramentalnymi znakami potrafi pokonać największe grzechy i ludzkie słabości. Jak
matka kochająca dziecko przybliża niemowlę do swojej twarzy, tak i Wy
przybliżajcie się do Jezusa, wsłuchując się w Jego przemieniające słowa i
obejmujcie Go, obecnego w sakramentach świętych, rękami wiary i miłości. Wówczas
w Waszym życiu pojawi się więcej dobra, prawdy, piękna, nadziei, pokoju i
radości Wtedy przekonacie się o tym, o czym przekonał się nasz naród w całkiem
niedawnej historii.
W mijającym roku wspominaliśmy pierwszą
wizytę papieża Jana Pawła II w Polsce, która miała miejsce dokładnie 40 lat
temu. Podczas pamiętnego kazania na Placu Zwycięstwa w Warszawie Ojciec Święty
modlił się „Niech zstąpi Duch Twój i odnowi oblicze ziemi, tej ziemi” (2 czerwca
1979). I zstąpił Duch Boży w serca i umysły Polaków, którzy uwierzyli, że
możliwe jest to, co dotychczas wydawało się niemożliwe, i w konsekwencji
solidarnie i skutecznie podjęli trud zmierzający do odzyskania suwerenności
naszej Ojczyzny.
„Podnieś rękę, Boże Dziecię,
Błogosław Ojczyznę miłą,
W dobrych radach, w dobrym bycie
Wspieraj jej siłę swą siłą”.
Także w wymiarze indywidualnego życia Bóg
jest w stanie stworzyć to, czego nie jest w stanie uczynić człowiek o własnych
silach oraz pokonać to, co zdaje się być nie do przezwyciężenia. Wielu z Was
może to potwierdzić, dostrzegając wielką rolę Boga i wiary w historii Waszego
pobytu na obczyźnie i wielorakich zmagań nie tylko o odpowiednie warunki bytowe.
Wiele o tym mogliby powiedzieć też nasi bracia i siostry, którzy będąc
trzeźwymi alkoholikami, siłę do życia trzeźwego czerpią ze słuchania słowa
Bożego, z przystępowania do sakramentów świętych i z doświadczenia wspólnoty, o
której wspominał Jezus: „gdzie dwóch, albo trzech zgromadzonych jest w imię
Moje, tam Ja jestem pośród nich” (Mt 18,20). Wszystkim uczestniczącym w spotkaniach grup
AA życzę wytrwałości, i zarazem dziękuję wielu duszpasterzom, którzy
otwierają dla Was drzwi ośrodków duszpasterskich.
„Witaj, Dziecineczko w żłobie, wyznajemy
Boga w Tobie,
Coś się narodził tej nocy, byś nas wyrwał
z czarta mocy”.
Skoro już wspominam polonijne ośrodki
duszpasterskie i parafie, to chciałbym Wam również życzyć światłych oczu, które
potrafią dostrzec Jezusa obecnego w Kościele. Życzę Wam mądrości, która nie
będzie się zniechęcać ani własną, ani innych słabością, ale mobilizować Was
będzie do pracy nad sobą. To najskuteczniejszy sposób oczyszczania naszego
osobistego życia i życia Kościoła z tego wszystkiego, co zasłania obecnego w nim Jezusa i co jest
źródłem naszego głębokiego zawstydzenia i zasmucenia.
W tym miejscu kieruję słowa serdecznego
podziękowania dla księży, sióstr i braci zakonnych, oraz osób świeckich, którzy
przez wierność swojemu powołaniu, modlitwę i zaangażowanie na polu
duszpasterskim, edukacyjnym, kulturalnym, charytatywnym dają piękne świadectwo
wiary w Boga i w zbawczą misję Kościoła.
Pozwólcie, że z jeszcze jednym życzeniem zwrócę się do Was. Otóż
zazwyczaj tak jest, że dziecko co dopiero narodzone jednoczy wokół siebie
członków rodziny. Nie tylko rodzice, ale i rodzeństwo, dziadkowie skupiają
swoją uwagę na dziecku, stają się przez to bardziej wrażliwi i uważni. Bóg,
który stał się człowiekiem pojednał świat ze sobą, a także zniszczył
rozdzielający ludzkość mur wrogości. W momencie narodzin Dzieciątka Jezus
objawiła się chwała Boga na wysokościach, a na ziemi pokój ludziom dobrej woli.
Już wiecie, czego Wam życzę – dobrej woli pojednania między sobą! Pojednanie z
Bogiem i człowiekiem jest najpiękniejszym prezentem, jaki możemy złożyć u stóp
Dzieciątka Jezus.
„Choć tyle żalu w nas i gniew uśpiony
trwa,
przekażmy sobie znak pokoju, przekażmy
sobie znak”.
Kochani Rodacy, Bracia i Siostry!
Żeby te słowa życzeń mogły się wypełnić
konieczna jest laska Boża. Starajcie się zatem tak żyć nie tylko w okresie
świątecznym, ale i jak najczęściej w nowym roku, by nie tracić z oczu Jezusa i
nie oddalać się od Niego. Przyjmijcie te słowa życzeń i zatroskania wraz z moją
modlitwą i pasterskim błogosławieństwem. Niech Boże błogosławieństwo wypełnia
Wasze myśli i serca, i towarzyszy Wam każdego dnia, oby pomyślnego, nowego
roku!
bp
Wiesław Lechowicz
Delegat KEP ds. Duszpasterstwa Emigracji
Polskiej
Warszawa, Boże Narodzenie 2019